Treść dostępna jest dla naszych prenumeratorów!
Kontynuuj czytanie tego artykułu w ramach e-prenumeraty Rzeczpospolitej. Korzystaj z nieograniczonego dostępu i czytaj swoje ulubione treści w serwisie rp.pl i e-wydaniu.
Ujęcie sprzedaży półproduktów zgodnie z KSR 15
W pewnych szczególnych sytuacjach przedsiębiorstwa dokonują sprzedaży nie tylko swoich wyrobów gotowych ale także elementów niezakończonej produkcji, tj. półproduktów. Taka sytuacja występuję często gdy półprodukt ma uniwersalny charakter i jest ogólnie stosowany na rynku a przedsiębiorstwo przeprowadza cały cykl produkcyjny w przeciwieństwie do swojej konkurencji. Jak ująć taką sprzedaż w zgodzie z Krajowymi Standardami Rachunkowości?
Półprodukty jako takie nie są dokładnie zdefiniowane w Krajowym Standardzie Rachunkowości nr 15 (dalej KSR 15). Standard zawiera jedynie ogólną definicję „dobra”, przez które powinno rozumieć się „wyroby gotowe zdatne do sprzedaży lub w toku produkcji, półprodukty, towary oraz materiały.
Bardziej szczegółową definicję można jednak znaleźć w Krajowym Standardzie Rachunkowości nr 13, gdzie półprodukty zdefiniowano jako „produkty, które przeszły określone zamknięte fazy wytwarzania lub przetwarzania i zostaną wykorzystane w dalszych fazach procesu produkcyjnego do wytworzenia wyrobów gotowych. Część półproduktów może także stanowić przedmiot obrotu”. Z uwagi na to, KSR 15 nie zawiera osobnych postanowień dla sprzedaży wyrobów i półproduktów. Można więc przyjąć założenie, ze sprzedawany półprodukt w swojej istocie stanowi dla przedsiębiorstwa wyrób gotowy i przyjąć podobne zasady ujmowania jego sprzedaży jak w przypadku wyrobów gotowych.
Pozostało 87% artykułu
