Sprawa, na kanwie której zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE dotyczyła niemieckiego pilota, zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu w przedsiębiorstwie lotniczym. Zgodnie z jego umową o pracę otrzymywał on wynagrodzenie podstawowe (zależne od czasu pełnienia czynności lotniczych) oraz dodatkowe (jeżeli zrealizuje w ciągu miesiąca określoną liczbę godzin czynności lotniczych i przekroczy progi określone w tym względzie w jego umowie o pracę).
Problem w tym, że wspomniane limity były identyczne w przypadku pilotów pracujących w pełnym i niepełnym wymiarze czasu pracy.
Zdaniem pilota, progi te należało obniżyć proporcjonalnie do wymiaru jego czasu pracy.
Niemiecki federalny sąd pracy, rozpatrujący spór między pilotem a spółką lotniczą zwrócił się z pytaniem prejudycjalnym do Trybunału Sprawiedliwości UE. Chciał wiedzieć czy przepisy krajowe, które wymagają, aby pracownik zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy przepracował taką samą liczbę godzin jak zatrudniony w pełnym wymiarze w celu uzyskania dodatkowego wynagrodzenia, są dyskryminujące.
Trybunał udzielił odpowiedzi twierdzącej.