Kontynuując rozważania publikowane w marcowym wydaniu dodatku ESG w praktyce z 28 marca 2024 r. odnoszące się do raportowania zrównoważonego, należy odnieść się do Taksonomii ESG, znakowania XBRL oraz atestacji raportów ESG. ESRS i Taksonomia UE w zakresie ESG bardzo systematyzują zakres informacji, które będą ujawniane. Kierunek zmian jest taki, że ESRS dotychczas opublikowane zostały usystematyzowane w listę ponad 800 punktów danych (data point), które organizacje będą rozpatrywały pod kątem ujawnienia. Jaki będzie zakres ujawnień?
Zakres ujawnień wynika z oceny istotności kwestii zrównoważonego rozwoju. Jeżeli w wyniku oceny istotności spółka nie zidentyfikuje danego tematu czy podtematu ESG jako istotnego, nie będzie ujawniać informacji objętych powiązanymi data point. Jeżeli dany temat z zakresu ESRS będzie oceniony jako nieistotny, jednostka będzie zobowiązana przedstawić uzasadnienie dla takiego wniosku. W efekcie nie wszystkie ujawnienia z data point będą konieczne do ujawnienia. Najważniejsza jest ocena, które tematy z zakresu zrównoważonego rozwoju są istotne w logice podwójnej istotności (finansowej i wpływu).
Jak ESRS wpływają na obowiązki informacyjne wynikające z Taksonomii UE?
Taksonomia UE to potoczna nazwa aktu prawnego Unii Europejskiej, tj. rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 z 18 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje, zgodnie z którą spółki prezentują działalności pod kątem, czy są objęte taksonomią oraz czy spełniają kryteria techniczne taksonomii czy też nie, prezentują wskaźniki KPI dotyczące obrotu, nakładów inwestycyjnych i kosztów operacyjnych w odniesieniu do sześciu celów środowiskowych. Dyrektywa dotycząca raportowania zrównoważonego rozwoju i ESRS nie zastępują ujawnień wynikających z Taksonomii UE. Z niektórych data point z ESRS wynika także obowiązek podania KPI wynikających z ujawnień Taksonomii UE. Przepisy te są dla siebie komplementarne.
To chyba już kolejna taksonomia w słowniku raportowania.