Słynne La Biennale di Venezia otworzy się dopiero 20 kwietnia, Malta ze swoim biennale, które w tym roku debiutuje, postanowiła być w kalendarzu pierwsza. Edycja, której hasłem przewodnim są „Gaje oliwne nad Morzem Białym”, potrwa do końca maja. Prezentowane są prace 80 artystów z 23 krajów oraz 14 pawilonów narodowych i tematycznych usytuowanych w najpiękniejszych i najważniejszych obiektach historycznych Malty.
Z czym kojarzy się Malta
Do tej pory miłośnikom sztuki Malta kojarzyła się z największym zagęszczeniem zabytków na świecie, pobytem Caravaggia na zaproszenie zakonu kawalerów maltańskich i obrazem włoskiego mistrza „Ścięcie św. Jana Chrzciciela” w kontrkatedrze św. Jana w La Valetta. Właśnie do Caravaggia, św. Jana Chrzciciela, Salome i Heroda nawiązują prace prezentowane w Pawilonie Polonia w Kalkarze – Krzysztofa Skarbka, Ryszarda Grzyba, Zbigniewa Macieja Dowgiałły, Zdzisława Nitki, reprezentantów ruchu Nowa Ekspresja, którego wystawę można obecnie oglądać w CSW w Toruniu. Kuratorem maltańskiej prezentacji, na której znalazło się także wideo opery „Salome” w reżyserii Mariusza Trelińskiego, jest Krzysztof Stanisławski.
Kobiety tworzą „Inne Geografie, Inne Historie”
Zupełnie inny charakter ma prezentacja w pawilonie tematycznym „Inne Geografie, Inne Historie” OmenaArt Foundation kierowanej przez Omenęę Mensach, kolekcjonerkę sztuki i filantropkę. Wystawa goszcząca w Forcie St Elmo wnosi pierwiastek kobiecości w przestrzeń zdominowaną do tej pory przez muzeum historii Malty, gdzie położono nacisk na motywy militarne związane z panowaniem kawalerów maltańskich, Napoleona czy Wielkiej Brytanii.
Czytaj więcej
13 marca ruszyła pierwsza edycja międzynarodowego przeglądu sztuki współczesnej na Malcie - maltabiennale.art, w którym uczestniczy 80 artystów z 23 krajów, w tym duża reprezentacja Polski.
Ten kontrast idealnie wyraża dyptyk rzeźb w brązie Barbary Falender „On i Ona” z 1973 r. Ona to rozchylona wagina, On zaś zbity w jedną masę twardy kark z żołędziem penisa zamiast głowy. A zaproszona na rezydencję maltańską przez Omenę Mensach rzeźbiarka Ida Karkoszka, inspirując się pejzażem Malty, jej skałami i klifami, znalazła najpierw budulec do swojej pracy „Mamma 2024”, a potem wyrzeźbiła w kamieniu delikatność i opiekuńczość piersi, które zapewniają potomstwu pokarm, ciepło i poczucie bezpieczeństwa. W instalacji „Terytoria uczuciowe” Iza Jagiełło pokazała, czym są granice w kulturze, geografii, polityce. Z kolei ukraińska artystka Lia Dostlieva opowiedziała w formie kart artbooka ilustrowanego kobiecymi rekwizytami historię trzech pokoleń Ukrainek doświadczonych przez komunizm, nazizm i obecną rosyjską agresję.
