18 kwietnia br. weszła w życie ustawa z 9 listopada 2018 r. o elektronicznym fakturowaniu w zamówieniach publicznych, koncesjach na roboty budowlane lub usługi oraz partnerstwie publiczno-prywatnym (dalej: ustawa o elektronicznym fakturowaniu). Zostały w niej ustalone nowe nieznane dotychczas mechanizmy w zakresie przesyłania drogą elektroniczną ustrukturyzowanych faktur elektronicznych oraz innych ustrukturyzowanych dokumentów elektronicznych związanych z realizacją zamówień publicznych, koncesji na roboty budowlane lub usługi oraz partnerstwa publiczno-prywatnego za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. Chociaż w ustawie o VAT instytucja faktur elektronicznych jest znana podatnikom od lat, to wprowadzone rozwiązania przewidują zarówno szczególną formułę elektronicznego fakturowania, jak i ustalają odrębne reguły związane z ich stosowaniem. Na pierwszy plan wysuwa się tutaj aspekt obszarów stosowania elektronicznej faktury ustrukturyzowanej, a także odrębności proceduralne, tj. brak konieczności akceptacji odbiorcy takiej faktury dla jej zastosowania przez wystawcę oraz szczególne, przewidziane dla faktury ustrukturyzowanej elementy jej treści.