Od 15
października br. jako Polacy (przynajmniej zdecydowana większość Polek i
Polaków) mamy poczucie, że po raz kolejny Polska odzyskała niepodległość
państwa i prawa, sensie formalnym jego stanowienia, ale i esencjonalnym. Ten
„narodowy opór” był jednak również efektem działania w tym czasie demokratycznych
wartości, wolności i praw, które trwały mimo usilnych prób ich ograniczeń lub
zniszczenia. 16 października obudziliśmy się więc z nadzieją, ale i z dotkliwą
świadomością „krajobrazu po bitwie”, poczuciem straconego czasu nie tylko tych
8 lat wstecz, lecz też tych wcześniejszych, których dorobek był niweczony w
ostatnim czasie. Po 13 grudnia br. słowa „odbudowa”, „naprawa”, „rozliczenie”
odmienione zostały we wszystkich przypadkach i we wszystkich możliwych
kontekstach, w odniesieniu do każdej sfery państwa, społeczeństwa, narodu.