Jak stanowi art. 6 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (DzU z 2022, poz. 2556, z późń. zm.; dalej: p.o.ś.) kto podejmuje działalność mogącą negatywnie oddziaływać na środowisko, jest obowiązany do zapobiegania temu oddziaływaniu (ust. 1), a gdy to negatywne oddziaływanie nie jest jeszcze w pełni rozpoznane, jest obowiązany, kierując się przezornością, podjąć wszelkie możliwe środki zapobiegawcze (ust. 2).
Zasada ta zakłada więc prewencyjne przeciwdziałanie niekorzystnym skutkom określonych zamierzeń na środowisko również w sytuacji, gdy brak jest pewności, czy skutki te wystąpią. Istota zasady przezorności sprowadza się do tego, aby w sytuacji, gdy nie można wiarygodnie uzasadnić, że oddziaływanie na środowisko jest nieznaczące, można uznać, iż może ono być znaczące.