Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną fiskusa w sprawie podatkowego statusu zagranicznego funduszu inwestycyjnego na gruncie CIT.
Spór w sprawie dotyczył interpretacji. Z wnioskiem o jej wydanie wystąpiła niemiecka spółka zarządzająca funduszami (podmiot zarządzający).
Firma wskazała, że fundusz nie jest osobą prawną ani, zasadniczo, nie posiada zdolności prawnej. W świetle niemieckich przepisów podatkowych jest on traktowany jako podatnik niemieckiego podatku od osób prawnych – odpowiednik polskiego CIT. W sprawach zobowiązań podatkowych spółka jest ustawowym przedstawicielem funduszu jako odrębnego podatnika.
Dalej podkreślała, że dochody wynikające z inwestycji funduszu są uznawane w świetle niemieckiego prawa podatkowego za jego dochody i zwolnione z niemieckiego CIT. Dochody te opodatkowane są natomiast na poziomie inwestorów.
W ramach działalności funduszu możliwe jest także inwestowanie w położone w Polsce nieruchomości oraz udziały i akcje. Spółka zapytała m.in., czy dochody osiągane w Polsce w wyniku działalności inwestycyjnej funduszu powinny być wykazywane przez nią jako dochody podlegające zwolnieniu na podst. art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o CIT.